ZZP en DWI
Het leuke van Felisiat is dat ik zoveel verschillende mensen ontmoet. In allerlei zaken. Kledingwinkels en tank opslag. Woningkeuringen en urnenwinkels. Wetenschappers en toneelspelers. Juristen en zangers. Vaak hebben ze ook interessante verhalen te vertellen.
Zo ook de zelfstandige-to-be uit een ander EU-land, die al 12 jaar in Nederland woont en werkt. Werkloos geworden kwam er een goed idee om een eigen zaak te beginnen, en onafhankelijk te worden van uitkeringen, en van werkgevers. Tussen het solliciteren door (WW-uitkering) werd dit idee helemaal uitgewerkt in een business plan, en voorgelegd aan geldschieters. Het plan neemt vastere vorm aan, maar de WW loopt af. Dat wordt dus bijstand aanvragen. Aangekomen bij DWI krijgt mijn kennis te horen dat er een stempel ontbreekt in het paspoort. In al die jaren was er geen stempel nodig – maar de ambtenaar zegt dat er toch echt een stempel moet komen. Daarvoor moeten verschillende andere instanties soms meerdere keren worden bezocht, en natuurlijk kost het geld -al met al €65,- . De stempel is gezet, en terug naar DWI. Hetzelfde loket, maar een andere ambtenaar: “Oh, maar die stempel was niet nodig.”
Nu kun je eventueel argumenteren dat verspilde tijd niet erg is voor een werkloze – maar voor iemand die bijstand gaat aanvragen is € 65,- wel een kapitaal! Slechte beurt, DWI!
De aanvraag is ingediend, en er komen allemaal vragen: in de bijstand is er niet zomaar ruimte om een eigen zaak op te starten. Gelukkig lukt het op de valreep om een geldschieter te vinden – voor de zaak, niet voor persoonlijk levensonderhoud. Natuurlijk moet er veel uitgelegd worden aan DWI over de stand van zaken, wat de plannen zijn, hoe ver het staat, wat mogelijk is, wat niet mogelijk is. Maar dan komt er een telefoontje: “Alles is OK, we snappen uw bijzondere situatie, u krijgt een uitkering, en volgende week wordt een voorschot overgemaakt.”
Een last valt van de schouders, en volle kracht vooruit met het opzetten van de zaak. De ‘volgende week’ begint op 5 september met een vergadering, die verstoord wordt door een telefoontje – van DWI. “We hebben de aanvraag bekeken, en het is kansloos. U gaat geen uitkering krijgen, en de afspraak voor morgen kunt u ook als afgezegd beschouwen. U krijgt later wel een brief met de redenen.”
Twee dagen later komt er inderdaad een brief van de DWI. Met de vraag om een kopie van de omzetbelasting van de (nog niet gestarte) zaak, want die is nodig om de aanvraag voor de bijstand te kunnen beoordelen.
Nu gaat het mij nog niet om de beslissing zelf – wat die dan uiteindelijk ook moge worden! Wat ik onbehoorlijk, onbeschoft zelfs, vind, is dat er tegenstrijdige berichten worden gegeven over zaken die voor de cliënten van DWI zo belangrijk zijn. Verschillende ambtenaren schijnen het hun taak te vinden om een -mening?, opinie?- te communiceren als zijnde de beslissing van DWI.
DWI: #fail!